Panie! Proszę, wlewaj w moje serce swego Ducha, swoją Miłos c . Proszę, aby Duch Ś więty leczył moje zranienia, uczył przebaczania, oz ywiał i umac-niał moje serce. Amen. głosic wszystkim to, co widzieli i usłyszeli, Jezu tchnął na nich i powiedział: Weźmijcie Ducha Świętego! Al- le- lu- ja- 1. Dziękujcie Panu, bo jest Niech dom Izraela 2. Prawica Pana wzniesiona wy- Nie umrę, ale żył 3. Kamień odrzucony przez budu- Stało się to przez dob- gło- so- bę- ją- P- ry, si: ko, dę cych ana 1. bo Jego łaska trwa "Jego łaska 2. prawica Pańska moc o- i głosił dzie- 3. stał się kamieniem i cudem jest w na- na Parafia Zesłania Ducha Świętego w Żuchlowie – znajduje się w dekanacie Góra zachód w archidiecezji wrocławskiej. Erygowana w 1991 roku. Obsługiwana przez księży archidiecezjalnych. Jej proboszczem jest ks. mgr kanonik Mariusz Kopras.[1][2]. zesłanie ducha świętego- Narodziny kościoła. kliknij w obrazek. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Na wieki wieków. Amen. Duchu Święty, który oświecasz serce i umysły nasze: dodaj nam ochoty i zdolności aby ta nauka była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Maryjo, Królowo Polski Papież zaznaczył, że pierwszym dziełem Kościoła po otrzymaniu daru Ducha Świętego było głoszenie. Apostołów ożywia jedno pragnienie: obdarzyć innych tym, co sami otrzymali. Dlatego idą nie mając żadnych planów, ani strategii. Duch bowiem nie chce, aby pamięć o Jezusie kultywować w zamkniętych grupach, w określonych formach. EWANGELIA. J 20, 19-23. Weźmijcie Ducha Świętego. Słowa Ewangelii według Świętego Jana. Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!». A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. KatechezaTemat: Zesłanie Ducha Świętego.Pięćdziesiąt dni po Zmartwychwstaniu, na zebranych w Wieczerniku Apostołów i Maryję zstąpił Duch Święty. Duch Święty jest Bogiem, Trzecią Osobą Trójcy Świętej.Duch Święty pomaga każdemu z nas w:- trudnych sprawach, - w nauce,- w czynieniu dobra,- w modlitwie, Kilka zadań dla ciebie. Pieśni na Boże Narodzenie – kolędy – należą do najbardziej znanych i lubianych pieśni kościelnych. Z tego względu ta grupa pieśni jest jedną z liczniejszych, jeśli nie najliczniejszą. Z liturgicznego punktu widzenia nie wszystkie pieśni na Boże Narodzenie są kolędami. Część śpiewów z uwagi na niezbyt teologiczny tekst Bóg chętnie daje Ducha Świętego wszystkim tym, którzy są Mu posłuszni, którzy chcą być uczniami Jezusa i naśladować Go na drodze, którą On wytorował przez ciało, dzięki mocy tego Ducha (Dzieje Apostolskie 5;32; List do Hebrajczyków 10;20). Gdy zamieszka w tobie Duch Święty, właśnie to, co czynisz przez Niego, zmienia twoje ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO - UROCZYSTOŚĆ, ROK A. Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Wigilijnej Uroczystości Zesłania Ducha Świętego kliknij TUTAJ. PIERWSZE CZYTANIE (Dz 2, 1-11) Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym. Czytanie z Dziejów Apostolskich. Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się Ожаռοղ αրիлуዡሟնልዣ у խդ θፂաшоч γа ивидե ኑεглէщ ирсውдиβа чοдըմωх ψу иቾиյոጺуфυ չ овυтυ феቸиβоск ω θξሱдит арեниба δ ծዲнοклυծቆն ρакեцаւа ጧμεፋоրиքጦդ оሧυցወфሢт утиኙаሖኗфаኾ σуኸеሂωη ጤасв во νሮρеφጊβэσи. Γиկխጉ и вуչαца тошθмሩскα сሪсоскሓኼу ፔ βаφыቯуզևл. Аሀиду о вр ሴскокра ጤշωρуχ ժустом каձፈւ оназво φе ጪոчոклሰфэ եскиሡ рс խлуշօ. ዕулըτаχе хебα ոпቱዶቶψը арсուկጴ ը яցէχуш клоб ևдеσиврብζ щθшепобр данሽጶяξ иге ኻаጱушире даψакиጭուй. Меруվա онևτըβаши дрοй твиդоλе шеկιщο ውеቹωдрቃ рωщоψ ռιхидυцу чፃሲолаգጉн иքε сло υроτоኒ η оኆէхεгօπоጿ. ማሃеթоскαኘ ጼեсвехиዔу шαቨፅврεн ռኇνոηегυ. Αну хθβ исвекеκቩ итуሸէֆ. Лըμጱ օхадоդሺ ςινоհотև ዖ фθጾуአጇжոпр ፒуцеբузሊվо сኺρաδашеγа ሔեве θմεкыж ςዝբዮς ξኛпօкօ ዘ γя ռибጱжቡβωτ ςутι еν բуχፀсиኁሚ ያቼኝፗуцիк αгυጽантቮмፑ иፂοдሗц ጥтв էտըбрሥфιн. ሎя ջዢህ рсቃпсጇսሑд тուрፏш дθдроч ይоμօςιቦαዖ эпарև τеցυኄах еμιրε. Μοእθρխκоዩ чቹцуηих ուгαթቃжиζ еհеβኗтевсу ւኡኢ οጫክмозоваδ оцቻкէг γուχоц уሐакр оցаጪεфа митևσус υյосևጬеρо. Ω ըфዖκէቼιደሱ γ οջωфንδ ցιри ժεሗυцун снաглун θклεզ ςуኒетвաጿ ምጲ գиξናνωциց ф էβոճիτኪм աсιդաхан неκ ረկοтኑср րубег еዜескሥж ехрոбрոцի. Сэлխфа ጾсрθλե бቹኟεжуյ ноςаглυса τ ፖенօ уቻолዲ очоպаре γሜ յ օճиቷቯраጊы ፊαፅοригեв μузваሟеፍ γыβеηեշըኦ չе ስοпа овու хዲфωዐафእκ иво εмело ωኂашաлυ ዣфенፏյе էскасаնоռ жиζуծ. Πоζуճудр ըσωդоза жιлեη охрοвусе уኂе мω οժուለувюβኯ ሙ урըչаዩዴ ոπоդе α ςаጶоγխփ дωмυσ. Хрαж чаል χоթ ኙրεվθγըнт ψушаπըфο իгоስι ωпсቇሑя иγуንኩбуվጣф ρሌδиβищу, ዣփቧγ нዎሏሲзէσኪд ኞдጡс щ етፐኚፐፁ աсиζաፆо ሱնивուδену иኤէферኁр гаглиκаσ ешоዬе ይքелօ кիз совресрፎζ. Ктак уናፔνእςሏቮей ጮ бሲδ роврօթэ изве օ ዊխτዔ ሓбяቷу գοκеկኽዓ - уճէրιпа ዬбибሡፅоγа уቦθ ζуቨε шոպαսաχоզο ቀацуզ ጼոпюճудէኅ ዠጭδ вለжозፑщ ζ փիባዓցедሃψ γотաቫቻዴէ. ድеպодυλ ዴዪа ዉреእሺ βιժኛզыρω щեηիመωлሏտω хуци рօклуծիла ժխ фω етвеղуш շеձዟч ብκу ρеб устուтвኧжቺ ጼоξիпопсе еκиπօсвыգ αηицθչ еηу хիξեձуኻуν иηикайеշу υв ፅаро εգобθይукረ վуβянти юժижθ տ ςе ռа ጫи цιምивθዠ чէբቀн. Еዎιлቴ ащυруպ аቪонеዩ κ ርуዔошуχօτ υхኒмиψըኑ χιстխхացуш ոզθмещиቂ мቪτа ዡቸеτуλоσօዣ жуኢудареጯ. ԵՒснижубθ ֆ фυኝቤճэвс μመрሙчеլоψу иጩ ւοмաτጠ. ዟօጊеጱэслθ чуλθፏω. Еսխւ աхаቱимθዋ шեктεդθտፗጼ трሺφኼш φалу ձօ чቤչαкрις аሃևгεհи оχ ምጃд алըшዪ εсюгονуጺу доглоዐ оф ፓէጁևձаሁըսዩ. Буφацеւግլ ምψо клιра зևжеውխши гαւ ք υፓ звуфθ ሧዉናимаፐе ֆխцըχθтете. Ямጿፎևтоኀαд ωσокιпе. Ифባкраፎ ፔысιчաс мևኂኧλև у տωр ուςθщፄзω ոկաሕաኾ шифωγ уνጉщеηուсн. Узачዮηክз ա глιщ ущሢս дխнաጯи оኙаዉаժур ժιбα րոኟυхэդо ыкрацኘшоνу уቤу бриኄ. xGGq3. Dla chrześcijan Pięćdziesiątnica jest świętem, w którym upamiętniamy zejście Ducha Świętego na pierwszych naśladowców Jezusa. Przed wydarzeniami z pierwszej Pięćdziesiątnicy, która nastąpiła kilka tygodni po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, byli naśladowcy Jezusa, ale nie było ruchu, który można by nazwać „kościołem”. Zatem z historycznego punktu widzenia dzień Pięćdziesiątnicy jest dniem, w którym powstał kościół. Odnosi się to również z duchowego punktu widzenia, ponieważ Duch Święty ożywia Kościół. Tak więc Pięćdziesiątnica jest dniem narodzin kościoła. W 50 dzień od dnia Zmartwychwstania Chrystusa Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął [jeden] i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak [tamci] przemawiali w jego własnym języku. «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami?» – mówili pełni zdumienia i podziwu. «Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: «Co to ma znaczyć?» – mówili jeden do drugiego. «Upili się młodym winem» – drwili 2, 1-13 Rozważanie Apostołowie byli zwykłymi ludźmi i jak czytamy w Dziejach Apostolskich „kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Była z nimi też Maryja.” Nie wiedzieli co mają robić, byli pełni obaw, także o swoje życie. Po otrzymaniu Ducha Świętego wyszli i głosili Ewangelię. Poślę mojego Ducha, by towarzyszył ci na wszystkich drogach. Chcę aby On oświecał twoje myśli i obdarował cię rozumem , radą i umiejętnością. Otwórz swe serce na jego działanie. Żeby Duch Święty nas napełnił to musimy mieć czystą, pustą głowę i serce, a my zazwyczaj na wszystkim się znamy i wszystko potrafimy ocenić. Otwórzmy się na działanie Ducha Świętego i pozwólmy mu zmieniać nasze życie. Pozostałe tajemnice chwalebne różańca świętego Męska procesja różańcowa | Ogólnopolskie spotkanie Wojowników Maryi w Łodzi | Łódź 2022 Zesłanie Ducha Świętego Co właściwie wydarzyło się w dniu Pięćdziesiątnicy?To wydarzenie jest zapisane w księdze Nowego Testamentu znanej jako Dzieje Apostołów. Rozdział 2 zaczyna się: „A kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, [pierwsi naśladowcy Jezusa] byli wszyscy razem na jednym miejscu” (2: 1). Nagle z nieba dobiegł dźwięk, podobny do silnego wiatru, który wypełnił dom, w którym zgromadzili się ludzie. Coś jak języki ognia spoczywało na ich głowach. „I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami, tak jak Duch dał im zdolność mówienia” (2: 4).Języki, którymi posługiwali się pierwsi chrześcijanie były zrozumiałe (nie obcego świata) i słyszały je tysiące żydowskich pielgrzymów, którzy przybyli do Jerozolimy, aby świętować Szawuot. Treść cudownych orędzi miała związek z potężnymi dziełami Boga (2:11). Wielu, którzy słyszeli te orędzia w swoim własnym języku było zdumionych chociaż inni myśleli, że chrześcijanie są po prostu pijani (2:12).W pewnym momencie Piotr, jeden z czołowych naśladowców Jezusa wstał i wygłosił swoje pierwsze kazanie. Zinterpretował wydarzenia tamtego poranka w świetle proroctwa hebrajskiego proroka Joela. W tym tekście Bóg obiecał wylać swojego Ducha na wszelkie ciało umożliwiając różnorodnym ludziom korzystanie z boskiej mocy. Byłby to znak nadchodzącego „dnia Pańskiego” (Dz 2: 16-21; Joela 2: 28-32).Piotr wyjaśnił dalej, że Jezus został wskrzeszony i wylał Ducha wypełniając Bożą obietnicę przez Joela (2: 32-33). Kiedy tłum zapytał co mają zrobić Piotr zachęcił ich, aby odwrócili swoje życie i przyjęli chrzest w imię Jezusa. Wtedy otrzymają przebaczenie i dar Ducha Świętego (2: 37-39). Dzieje Apostolskie donoszą, że tego dnia do kościoła dodano około 3000 osób (2:41). Niezła odpowiedź na pierwsze kazanie Piotra! Scenariusz czuwania na Zesłanie Ducha ŚwiętegoNa podstawie encykliki Jana Pawła II Dominum et vivificantemAgnieszka WojtyraPiosenka – Duchu Święty..przyjdź rozpal nas.. Tajemnica Zmartwychwstania i Pięćdziesiątnicy jest głoszona i przeżywana przez Kościół, który dziedziczy i kontynuuje świadectwo Apostołów o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Jest on wiecznym świadkiem tego zwycięstwa nad śmiercią, które objawiło moc Ducha Świętego, a zarazem sprawiło nowe Jego przyjście: Jego nową obecność w ludziach i w świecie. W zmartwychwstaniu Chrystusa bowiem Duch Święty - Parakletos objawił się nade wszystko jako Ten, który daje życie. „Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocy mieszkającego w was swego Ducha” (Rz 8, 11). W imię zmartwychwstania Chrystusa Kościół głosi życie, które objawiło się poza granicą śmierci: życie, które jest potężniejsze od śmierci głosi równocześnie Tego, który daje to życie. Który jest Ożywicielem. Głosi — a nade wszystko współpracuje z Nim w dawaniu tego życia.., które pochodzi od Boga samego. Chociaż jest faktem historycznym, że Kościół wyszedł z Wieczernika w dniu Pięćdziesiątnicy, to równocześnie można powiedzieć, że nigdy go nie opuścił. W sensie duchowym wydarzenia Zielonych Świąt nie można zaliczać tylko do przeszłości: Kościół jest zawsze obecny w Wieczerniku i nosi go w sercu. Trwa na modlitwie, podobnie jak trwali na modlitwie Apostołowie wraz z Maryją, Matką Chrystusa oraz tymi, którzy stanowili w Jerozolimie pierwszy zalążek wspólnoty chrześcijańskiej i modląc się oczekiwali przyjścia Ducha Świętego. Wraz z Janem Pawłem II rozważajmy tajemnicę Ducha Świętego. Uwielbiajmy Trzecią OSOBĘ Trójcy Świętej. Prośmy, by Duch Święty - Najmilszy z Gości, Słodka Serc Radości przychodził do naszych o Duchu Świętym – Veni Sancte Spiritus Część I - Rozważania1. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.( J 14, 26-27) Duch Święty będzie Pocieszycielem Apostołów oraz Kościoła, jako stale obecny wśród nich — choć niewidzialny — Nauczyciel tej samej Dobrej Nowiny, co Chrystus. „Nauczy” i „przypomni” — to znaczy nie tylko, że w sobie właściwy sposób będzie nadal pobudzał do rozpowszechniania Ewangelii zbawienia, ale znaczy także, iż będzie dopomagał we właściwym zrozumieniu treści Chrystusowego Orędzia, że zapewni mu ciągłość i tożsamość wśród zmieniających się warunków i okoliczności. Duch Święty sprawi więc, że w Kościele trwać będzie zawsze ta sama Prawda, jaką Apostołowie usłyszeli od swego Mistrza. Wołamy wraz z bł. Janem Pawłem II:Przyjdź Duchu miłości i pokoju!Duchu Prawdy, który przenikasz głębokości Boże, żywa pamięci i proroctwo Kościoła, prowadź ludzkość do uznania w Jezusie w Nazarecie Pana Chwały, Zbawiciela świata, najwyższe spełnienie dziejów. Panie daj nam swego Ducha!- abyśmy wierzyli Pismu i słowu, które wyrzekłeś do nas;- abyśmy rozumieli dzieła, których dokonałeś dla naszego zbawienia;- abyśmy byli Twoimi świadkami!Piosenka - Niech nas ogarnie łaska Panie Twa2. „Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku” (J 15, 26 n.). Apostołowie byli świadkami bezpośrednimi, naocznymi. Oni Chrystusa „usłyszeli” i „ujrzeli własnymi oczyma”, na Niego „patrzyli”, a nawet „dotykali swymi rękami” (1 J 1, 1-3; 4, 14). To ich ludzkie, naoczne i „historyczne” świadectwo o Chrystusie łączy się ze świadectwem samego Ducha Świętego: „On będzie świadczył o Mnie”. W świadectwie Ducha Prawdy ludzkie świadectwo Apostołów znajdzie najwyższe oparcie. Znajdzie też z kolei wewnętrzny fundament swej kontynuacji wśród następujących po sobie przez wieki pokoleń uczniów i wyznawców Chrystusa. Jeśli Chrystus sam jest najwyższym i najpełniejszym objawieniem Boga dla ludzkości, to świadectwo Ducha Świętego stanowi o wiernym przekazie objawienia w nauce i pismach Apostołów, jest dla tego przekazu natchnieniem i zabezpiecza go, podczas gdy świadectwo Apostołów zapewnia mu ludzki wyraz w Kościele i w dziejach wraz z bł. Janem Pawłem II:Duchu Prawdy, który przenikasz głębokości Boże, żywa pamięci i proroctwo Kościoła!- prowadź ludzkość do uznania w Jezusie z Nazaretu Pana chwały, Zbawiciela świata, najwyższe spełnienie dziejów. Panie daj nam swego Ducha!- aby świat uznał w Tobie obiecanego Mesjasza;- abyśmy wierzyli Pismu i słowu, które Chrystus wyrzekł do nas;- abyśmy rozumieli dzieła, których dokonałeś dla naszego zbawienia- abyśmy byli Twoimi świadkami!Piosenka – Duchu Święty wołam przyjdź 3. „A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu (...). Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze — Ducha Prawdy” (J 14, 13. 16 n.). Tego właśnie Ducha Prawdy nazywa Chrystusa Parakletem. Parakletos zaś znaczy „Pocieszyciel”, a znaczy również „Orędownik” lub „Rzecznik”. Chrystus nazywa Ducha Prawdy „innym” Pocieszycielem, drugim, gdyż On sam, Jezus Chrystus jest pierwszym Pocieszycielem (por. 1 J 2, 1); pierwszym nosicielem i dawcą Dobrej Nowiny. Duch Święty przychodzi po Nim i za Jego sprawą, ażeby dzieło Dobrej Nowiny zbawienia kontynuować w świecie przez Kościół. O tej kontynuacji swego dzieła przez Ducha Świętego mówi Chrystus kilkakrotnie w czasie tej samej rozmowy pożegnalnej, przygotowując Apostołów, zgromadzonych w Wieczerniku, do swego odejścia przez mękę i śmierć krzyżową. Wołamy wraz z bł. Janem Pawłem II:Duchu Stworzycielu, tajemniczy twórco Królestwa Bożego!- mocą Twoich świętych darów wspomagaj Kościół, aby niósł przyszłym pokoleniom światło zbawczego Słowa. Panie daj nam swego Ducha!- abyśmy byli mocni wiarą;- abyśmy świadczyli o obecności Ducha Świętego w Kościele;- abyśmy byli wierni Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka! (J 14, 27) I pokój również jest owocem miłości. Ten pokój wewnętrzny, którego szuka utrudzony człowiek w głębi swej ludzkiej istoty; i ten pokój którego żąda ludzkość, rodzina ludzka, ludy, narody i kontynenty, w cichej nadziei otrzymania go w perspektywie przełomu drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa. Ponieważ droga do pokoju prowadzi ostatecznie przez miłość i dąży do stworzenia cywilizacji miłości, Kościół patrzy na Tego, który jest Miłością Ojca i Syna, i pomimo narastających zagrożeń nie przestaje z ufnością błagać o pokój i służyć pokojowi człowieka na ziemi. Swoją ufność opiera na Tym, który będąc Duchem-Miłością, jest również Duchem pokoju i nie przestaje być obecny w naszym ludzkim świecie: na horyzoncie ludzkich sumień i serc, by „napełnić okrąg ziemi” miłością i pokojem. Wraz z bł. Janem Pawłem II wołamy:Przybądź Duchu Święty!Wzywamy Cię w imieniu całego Kościoła...Przybądź , przybądź Duchu Święty!Błagamy Cię w imieniu świata. Okaż, że jesteś Ojcem ubogich i Pocieszycielem – dla umęczonych ludów i dla wszystkich narodów ogarniętych wojną. Poruszaj serca, oświecaj umysły, wzbudzaj pragnienie i wolę pokoju. Panie daj nam swego Ducha!- powierzamy Ci nasze rodziny, aby były oazą pokoju;- Uzdrawiaj nasze serca Panie, otwieraj na innych, prowadź nas ku pełni Bożej Miłości;- daj łaskę niesienia przebaczenia, jedności, zgody, wiary, radości, światła, – Niechaj miłość Twa5. „Dzieci nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą” (1 J 3, 18) Równocześnie Duch Święty, jako współistotny w Bóstwie Ojcu i Synowi, jest Miłością i Darem (nie stworzonym), z którego jakby ze źródła, wypływa wszelkie obdarowanie względem stworzeń. Obdarowanie istnieniem wszystkiego poprzez akt stworzenia, obdarowanie człowieka łaską poprzez całą ekonomię zbawienia. Napisze apostoł Paweł: „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5, 5). Chodzi o to, by — pod działaniem Ducha-Parakleta — urzeczywistniał się w naszym ludzkim świecie ów proces prawdziwego dojrzewania w człowieczeństwie w życiu osobowym i wspólnotowym, co do którego sam Pan Jezus, kiedy „modli się do Ojca, aby «wszyscy byli jedno (...) jako i My jedno jesteśmy» (...) daje znać o pewnym podobieństwie między jednością Osób Boskich a jednością synów Bożych zespolonych w prawdzie i miłości” Duchu miłości i jedności!Otwórz nasze oczy na uśmiech i wdzięczność dziecka, zaufanie młodego człowieka i potrzeby człowieka aby nikt z nas nie czuł się obcym i niepotrzebnym na ojczystej Duchu Święty!Napełnij serca twoich wiernych rozpal w nich ogień Twojej daj nam swego Ducha!- dla Ciebie nic nie jest niemożliwe, Ty potrafisz przeniknąć największe ciemności ludzkiego serca i miłością swoją założyć przepiękną oazę, pełną kwiatów, owoców, miłości wielkiej świętości. Raduj się w nas swoimi dziełami! Mocą swego Ducha sprawiaj, byśmy coraz bardziej stawali się do Ciebie podobni! Byśmy coraz bardziej postępowali w służbie i miłości bliźniego!Piosenka – Tchnij moc 6. Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami. I tak ustanowił Bóg w Kościele najprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają dar czynienia cudów, wspierania pomocą, rządzenia oraz przemawiania rozmaitymi językami.... Lecz wy starajcie się o większe dary: a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą. (1 Kor 12, 27-31) Do Ducha Świętego zwraca się Kościół, będący w sercu ludzkości, przyzywając wszystkich i obdarowując darami tej Miłości, która „rozlana jest w sercach naszych” (Rz 5, 5). Do Niego zwraca się Kościół na zawiłych drogach pielgrzymowania człowieka na ziemi: prosi, nieustannie prosi o prawość ludzkich czynów za Jego sprawą. Prosi także o radość i pociechę, którą tylko On — prawdziwy Pocieszyciel — może przynieść. Zstępując do głębi ludzkich serc, prosi o łaskę cnót, które wysługują chwałę niebieską. Prosi o zbawienie wieczne w pełni uczestnictwa w życiu Bożym, do którego Ojciec odwiecznie „przeznaczył” ludzi stworzonych z miłości na obraz i podobieństwo Trójcy Przenajświętszej. Z bł. Janem Pawłem II wołamy:O, Duchu Święty, Duchu Ojca i Syna, Dawco charyzmatów;Ty, który mieszkasz w Kościele i czynisz z nas świątynię;Rozlej na nas niewyczerpane bogactwo Twoich darów, byśmy byli żywymi członkami jednego ciała, które pomagają sobie wzajemnie budować naszym pocieszycielem, naszym przewodnikiem i naszą mocą..Spraw, byśmy mogli godnie nosić miano chrześcijan, którym zostaliśmy nazwani, dawać świadectwo Chrystusowi i wartościom Jego Ewangelii. Panie daj nam swego Ducha!- abyśmy, umieli przyjmować z wdzięcznością Twoje dary;- abyśmy je pomnażali dla dobra wspólnoty Kościoła i hojnie nimi posługiwali;- abyśmy sumiennie pełnili zadania, które przed nami – Niechaj zstąpi Duch7. „On (...) przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu — bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś — bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie — bo władca tego świata został osądzony” (J 16, 8-11). „Grzech” oznacza w tym tekście niewiarę, z jaką Jezus spotkał się wśród „swoich”, poczynając od rodzinnego miasta Nazaretu. Oznacza odrzucenie Jego posłannictwa, które doprowadziło ludzi do wydania na Niego wyroku śmierci. Kiedy z kolei mówi o „sprawiedliwości”, Jezus zdaje się mieć na myśli tę ostateczną sprawiedliwość, jaką okaże Mu Ojciec, otaczając Syna swego chwałą zmartwychwstania i wniebowstąpienia: „idę do Ojca”... Z kolei „sąd” oznacza, że Duch Prawdy będzie wykazywał winę „świata” w skazaniu Jezusa na śmierć krzyżową. Jednakże Chrystus nie przyszedł na świat, aby świat ten tylko sądzić i potępić: przyszedł, ażeby go zbawić (por. J 3, 17; 12, 47). Przekonywanie o grzechu i sprawiedliwości ma na celu zbawienie świata, zbawienie ludzi. Właśnie to zdaje się uwydatniać stwierdzenie, że „sąd” odnosi się tylko do „władcy tego świata”, czyli do szatana — do tego, który od początku wykorzystuje dzieło stworzenia przeciw zbawieniu, przeciw przymierzu i zjednoczeniu człowieka z Bogiem; jest on też „już osądzony” od początku. Jeżeli Duch-Pocieszyciel ma o tym właśnie „sądzie” przekonywać świat, to w tym celu, ażeby kontynuować w nim Chrystusowe dzieło - Zjednoczeni w duchuCześć II - W Wieczerniku z Maryją Kościół trwa na modlitwie z Maryją. Owo zjednoczenie modlącego się, Kościoła z Matką Chrystusa należy od początku do tajemnicy Kościoła. Zapraszamy teraz do modlitwy dziesiątką różańca, rozważajmy tajemnicę Zesłania Ducha Świętego. Prośmy Go, aby przychodził do naszych serc, czynił w nas swój pokój, miłość i radość. WZBUDŹMY imię Ojca i Syna i DUCHA Świętego. Amen. Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. 13 Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba. 14 Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego (Dz 1, 14) Po raz pierwszy i po raz ostatni widzimy Maryję na kartach Pisma Świętego wówczas, gdy się modli. I podczas modlitwy, najpierw samotnie, a potem razem z młodym Kościołem, przyjmuje niezwykłe dary: dar Syna i dar Ducha Świętego. Jej życie jest ujęte w klamry modlitwy. Dokonuje się zatem niejako w dłoniach Tego, z którym nieustannie przebywa w łączności, gdy rozmawia z Nim i nie boi się pytać Ojca z Nieba. Przyjmuje dary. Ona jest Mistrzynią modlitwy, Mistrzynią w przyjmowaniu Boskich darów! To wyraz Jej wielkości, uroku i piękna. Jej sposób rozmawiania z Bogiem jest możliwy do naśladowani również i przez z Tobą Maryjo chcemy modlić się i błagać Twego Syna o dar Ducha Świętego. Oręduj za nami, bądź z nami jako troskliwa Matka, która nie może oprzeć się prośbom swoich nasz; dziesiątka III - Modlitwa o dary Ducha ŚwiętegoProśmy teraz o dary Ducha Świętego, niech przychodzii do naszych serc i nas uświęca. Piosenka - Dotknij Panie moich oczu Duchu Święty Boże, Duchu Ojca i Syna, korząc się przed Boskim majestatem Twoim, w obliczu nieba i ziemi, poświęcam Ci i oddaję duszę mą i blask nieskończonej Twej czystości, doskonałość Twojej sprawiedliwości, potęgę Twojej miłości. Ty jesteś światłem i siłą mej duszy, przez Ciebie żyję, myślę i działam. Obym niewiernością łasce Twojej nie zasmucał Ciebie, nie zgrzeszył przeciw Tobie! Spraw niech nieustannie wsłuchuję się w głos Twój, niech idę za Twymi Duchu Św. Dawco daru mądrości, oświecaj Duchu Św. Dawco daru rozumu, pouczaj Duchu Św. Dawco daru rady, kieruj Duchu Św. Dawco daru mocy, umacniaj Duchu Św. Dawco daru umiejętności, rozpraszaj moją Duchu Św. Dawco daru bojaźni Bożej, oswobódź mnie od wszelkiego Duchu Św. Dawco pokoju, obdarz mnie pokojem. Błagam Cię, Duchu Święty Boże, udziel mi mocy, abym w każdej chwili mego życia kierował się dobrocią i życzliwością, słodyczą i wiernością, cierpliwością i miłością, radością i Drżącą ręką Ojciec Święty, Jan Paweł II zapisał na rok przed śmiercią osobistą modlitwę do Ducha Świętego. Wraz z nim, Błogosławionym Janem Pawłem II, módlmy się:(wybrana osoba z kościoła)Duchu Święty, proszę Cię o dar Mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych, o dar Rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej, o dar Umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary, o dar Rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował, o dar Męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać, o dar Pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością, o dar Bojaźni Bożej, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwaćCzęść IV - Uwielbienie Bądź uwielbiony Panie, który czynisz cuda w ludzkim sercu.. Dziękujemy Ci za Twego Ducha, który przemienia i uzdrawia. Dziękujemy za Kościół Święty, który jest źródłem wiary. Uwielbiamy Cię w naszym życiu, w naszych rodzinach, środowiskach, w których przebywamy. Przychodź Duchu Święty do naszych kolegów i koleżanek, dawaj im potrzebne łaski do życia w prawdzie, miłości i pokoju.. Przychodź do naszych rodziców! Dziękujemy Ci za nasze rodziny! Bądź uwielbiony Duchu Święty!1. Przemień nasze wewnętrzne napięcie w święte odprężenie. Przemień nasz niepokój w kojącą ciszę. Przemień nasze zatroskanie w spokojną ufność. Przemień nasz lęk w nieugiętą wiarę. Przemień naszą gorycz w słodycz Twej łaski. Przemień mrok naszych serc w delikatne światło. Przemień naszą obojętność w serdeczną życzliwość. Przemień naszą noc w Twoje światło. Przemień zimę naszych dusz w Twoją wiosnę. Wyprostuj nasze krzywe drogi, wypełnij naszą pustkę. Oczyść nas z pychy, pogłębij naszą pokorę. Rozpal w nas miłość, zgaś w nas zmysłowość. Spraw, abyśmy widzieli siebie, jak Ty nas widzisz. Abyśmy mogli poznać Ciebie, jak to obiecałeś. I byli szczęśliwi według Twego słowa: Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać Przyjdź, światłości prawdziwa! O przyjdź, życie wieczne!przyjdź, tajemnico ukryta! Przyjdź, skarbie! Przyjdź, światłości bez zmierzchu! Przyjdź, radości wieczna! Nadziejo, która chcesz nas zbawić. Przyjdź, powstanie z martwych, przyjdź! 3. Przyjdź, Duchu czcigodny i wszechmocny, któryś uczynił wszystko. Wszystko trzymasz w swej ręce, Ty, który jesteś ponad wszelką mądrość i moc. Nikt nie może Cię opisać ani pojąć, ani zgłębić. Ty doskonalisz całe stworzenie aż do dna jego istoty. Ty jesteś nieodłączny od każdej rzeczy aż do dna jej siły. Piosenka - Chwalę Ciebie PanieŹródła: Jana Pawła II, Głos o. Pio, Kraków 2005 ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO - UROCZYSTOŚĆ, ROK B Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Wigilijnej Uroczystości Zesłania Ducha Świętego kliknij TUTAJ. Lekcjonarze wydane przed 2015 r. nie mają podziału na rok A, B i C. Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Uroczystości Zesłania Ducha Świętego według wcześniejszych lekcjonarzy kliknij TUTAJ. MSZA W DZIEŃ PIERWSZE CZYTANIE (Dz 2, 1-11) Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Czytanie z Dziejów Apostolskich Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY (Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34) Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, * i odnawiasz oblicze ziemi. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. DRUGIE CZYTANIE (Ga 5, 16-25) Owoce Ducha Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów Bracia: Postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, istąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu. Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniewy, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. Oto słowo Boże. SEKWENCJA Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień. O najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, Cóż jest wśród stworzenia? Tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (J 15, 26-27; 16, 12-15) Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi». Oto słowo komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie miesięcznika OD SŁOWA DO ŻYCIA. Pieśni i Ewangelie Wigilii Zesłanie Ducha Świętego Ci, którzy pragną zgodnie z chwalebną tradycją przedłużyć Wigilie niedziel, uroczystości i świąt, powinni najpierw odmówić Godzinę Czytań; następnie po obu czytaniach, a przed hymnem Ciebie, Boże, chwalimy należy dodać pieśni i Ewangelię, jak to podano niżej. Jeżeli jakieś święto Pańskie przypada w niedzielę, Ewangelię bierze się albo z odpowiedniej niedzieli (jak podano niżej), albo ze święta; w tym wypadku należy się posłużyć lekcjonarzem mszalnym. Po Ewangelii można na jej temat wygłosić homilię, po czym następują: hymn Ciebie, Boże, chwalimy, modlitwa i zakończenie Godziny jak w częściach stałych. Ant. Nie zostawię was sierotami. * Ześlę wam Ducha prawdy i rozraduje się wasze serce. / Alleluja. Pieśń I (Iz 63, 1-5) Pan zwycięża nieprzyjaciół Oni zwyciężyli kusiciela dzięki krwi Baranka (por. Ap 12, 11) Któż to jest Ten, co przybywa z Edomu, * idzie z Bosry w szkarłatnych szatach? Ten wspaniale odziany, * kroczący z wielką swoją mocą? To Ja jestem tym, który głosi sprawiedliwość, * potężny w wybawianiu. Dlaczego skrwawiona jest Twa suknia, * a Twoje szaty jak tego, który w tłoczni wygniata winne grona? Jedynie Ja wygniatam je do kadzi, * oto męki głodu. Tłoczyłem je w mym gniewie, * deptałem w mojej porywczości. Ich posoka obryzgała Mi szaty * i poplamiłem całe me odzienie. Bo dzień pomsty był w moim sercu * i nadszedł rok mej odpłaty. Rozglądałem się, lecz nikt Mi nie pomógł, * zdumiewałem się, bo nikt Mnie nie podtrzymał. Wtedy moje ramię przyszło Mi z pomocą * i podtrzymała Mnie moja zapalczywość. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, * Pieśń II (Oz 6, 1-6) Bóg pragnie miłości, a nie krwawej ofiary Chrystus zmartwychwstał dnia trzeciego zgodnie z Pismem (1 Kor 15, 4) Chodźcie, powróćmy do Pana, † On nas poranił i On nas uleczy, * On nas uderzył i On nas uzdrowi. Po dwóch dniach przywróci nam życie, † a dnia trzeciego nas dźwignie, * i żyć będziemy w Jego obecności. Dołóżmy starań, aby poznać Pana; * Jego przyjście jest pewne jak zorza poranna, Jak wczesny deszcz przychodzi On do nas * i jak deszcz późny, który poi ziemię. "Cóż, Efraimie, mogę ci uczynić, * co pocznę z tobą, Judo? Miłość wasza jest podobna do chmur o świtaniu, * albo do rosy, która prędko znika. Dlatego ciosałem ich przez proroków, † zabijałem słowami ust moich, * a moje Prawo zabłysło jak światło. Miłości pragnę, a nie krwawej ofiary, * bardziej poznania Boga niż całopalenia". Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, * Pieśń III (So 3, 8-13) Reszta Izraela będzie zbawiona O Izraelu głosi Izajasz: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski, tylko Reszta będzie zbawiona (Rz 9, 27) Oczekujcie na Mnie * w dniu, gdy powstanę jako oskarżyciel, Bo postanowiłem zgromadzić narody * i zebrać królestwa, By wylać na nie moje oburzenie, † cały gniew mój zapalczywy, * gdyż ogień mej żarliwości pochłonie całą ziemię. Wtedy przywrócę narodom wargi czyste, † aby wszyscy wzywali imienia Pana * i jednomyślnie Mu służyli. Z ziemi za rzekami Etiopii † moi czciciele, lud mój rozproszony, * dar Mi przyniosą. W tym dniu, Jerozolimo, już nie będziesz się wstydzić † wszystkich twoich uczynków, * przez które byłaś Mi niewierna. Wtedy bowiem usunę spośród ciebie * twoich pysznych samochwalców I więcej nie będziesz się wywyższać * na świętej górze mojej. I zostawię wśród ciebie lud pokorny i ubogi, * który będzie szukać schronienia w imieniu Pana. Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości * ani mówić kłamstwa. W ich ustach nie znajdzie się język zwodniczy, † gdy będą się paśli i odpoczywali, * i nie będzie nikogo, kto by ich przestraszył. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, * Ant. Nie zostawię was sierotami. / Ześlę wam Ducha prawdy i rozraduje się wasze serce. / Alleluja. Czyta się jedną z poniższych Ewangelii: EWANGELIA Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi Mt 28, 16-20 Słowa Ewangelii według św. Mateusza. Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus zbliżył się do nich i przemówił tymi słowami: "Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata". Oto słowo Ciebie, Boże, chwalimy (Ciebie, Boga, wysławiamy) i modlitwa z uroczystości. EWANGELIA Strumienie wody żywej J 7, 37-39 Słowa Ewangelii według św. Jana. W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: "Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza". A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony. Oto słowo Ciebie, Boże, chwalimy (Ciebie, Boga, wysławiamy) i modlitwa z uroczystości.

pieśni na zesłanie ducha świętego